اولین مرحله عملیات بیت المقدس در ساعت 30 دقیقه بامداد دهم اردیبهشت سال 1361 با رمز مبارک "یا علی ‌بن ‌ابی طالب(ع)" در منطقه عملیاتی جنوب و غرب کارون، جنوب غربی اهواز و شمال خرمشهر آغاز ‌شد.
بعد از پایان عملیات فتح المبین، کار آماده ‌سازی نیروها برای عملیاتی دیگر با قدرت و سرعت خارق ‌العاده‌ای انجام ‌گرفت و لشکرهای سپاه و ارتش به مناطق عملیات اعزام ‌شدند. هوانیروز و نیروی هوایی نیز آماده ‌شدند تا عملیات را با تعداد پروازهای بیشتر حمایت کنند.
با اعزام های گسترده، مناطق عملیاتی مملو از نیرو ‌شد و دست فرماندهان اسلام برای انجام بزرگ ترین عملیات درون مرزی باز گردید. قرارگاه های قدس، فتح و نصر تحت رهبری قرارگاه عملیاتی مشترک سپاه و ارتش(قرارگاه کربلا) در مکان های موردنظر متمرکز ‌شدند و آخرین راه ها و چگونگی تهاجم مورد بررسی قرار ‌گرفت. چند نقطه از رود کارون برای نصب پل در نظر گرفته ‌شد و پس از مشورت های فراوان، سرانجام عملیات به صورت گسترده غیر کلاسیک پیش بینی شده و ابتکارات و تجارب و خلاقیت های رزمندگان اسلام نقش واقعی خود را در این عملیات باز یافت. خطوط جنگی ایران زیباترین اوقات خود را می‌گذراند. در شب های فراموش نشدنی منطقه،  آوای مناجات و دعاهای توسل و کمیل زاهدان شب از هر طرف به گوش می‌رسید و رزمندگان اسلام بی‌صبرانه منتظر شنیدن رمز عملیات بودند.

عملیات بیت‌المقدس _ مرحله اول

در ساعت 30 دقیقه بامداد 10/2/61 رمز عملیات با نام مبارک "یا علی‌ بن ‌ابی طالب (ع)" از قرارگاه کربلا به نیروهای تحت امر صادر ‌شد. بدین ترتیب عملیات بیت ‌المقدس در منطقه عملیاتی جنوب و غرب کارون، جنوب غربی اهواز و شمال خرمشهر، با هدف آزادسازی خرمشهر، هویزه، جفیر، ایستگاه حسینیه، جاده اهواز - خرمشهر و در نهایت انهدام و اخراج دشمن از خاک ایران اسلامی و رسیدن به مرزهای بین‌المللی آغاز ‌شد.
رزمندگان اسلام که از روزهای قبل با استتار کامل در چند کیلومتری رودخانه کارون موضع گرفته بودند، حرکت خود را برای عبور از کارون آغاز کردند و به دنبال آن، نیروهای زرهی از روی جاده‌هایی که از قبل توسط واحد مهندسی سپاه، ارتش و جهاد احداث شده بود، به حرکت در‌آمدند تا از پل های شناور عبور کنند. نیروهای پیاده با سرعت فراوان و عبور از مواضع مختلف، خود را به سنگرهای دشمن ‌رساندند و با یک یورش برق آسا به انهدام جنگ افزارها و استعدادهای ارتش متجاوز ‌پرداختند. رزمندگان اسلام با تصرف 800 کیلومتر از خاک اشغال شده، از شرق به غرب کارون حمله‌ور ‌شده و با عبور از میدان های مین و دیوارهای دفاعی، قسمت عظیمی از نیروهای دشمن را هدف تهاجم خود قرار ‌دادند. به لحاظ گستردگی منطقه عملیاتی، ژنرال های عراق گیج شده و تنها پیامشان این بود که مقاومت کنید و ایرانیان را عقب برانید. زمانی که نیروهای پیاده ایران مشغول درگیری با دشمن و انهدام آنها بودند، یگان های زرهی از پل های شناور بر روی کارون عبور کرده و خود را به غرب کارون رساندند. نفرات پیاده و شکارچیان تانک با حمایت یگان های زرهی و با قدرت هرچه تمام تر راه جاده اهواز - خرمشهر را در پیش ‌گرفتند.  پس از نبردهای جانانه در حالی که تعداد زیادی از نیروهای مزدور بعث عراق کشته و زخمی و اسیر شده‌ بودند، رزمندگان اسلام با یک خیز بلند، خود را به قسمت هایی از جاده مهم اهواز - خرمشهر ‌رساندند. در اطراف این جاده که استحکامات و امکانات دشمن فراوان بود و تیر بارها به سمت نیروهای ایرانی آتش می‌گشود، با روشن شدن هوا، رزمندگان با مشکل مواجه ‌شدند. طول خاکریز شرق جاده که منطقه وسیعی را در زیر دید و سلطه دشمن می‌گذاشت و همچنین مسطح بودن زمین (برخلاف عملیات فتح‌المبین که زمین ناهموار بود) مشکل عملیات را دو چندان ‌کرد. به دلیل مشکلات یاد شده کارایی نیروهای پیاده کم شد و دور شدن تانک ها از نیروهای پیاده، این کندی را افزایش ‌داد.
دشمن هم با آگاهی به این امر با تمام قوا تلاش کرد جاده را حفظ کند و به این تصور، آتش انواع سلاح های خود را به روی نیروهای پیاده و زرهی گشود. از سوی دیگر با روشن شدن هوا، نیروی هوایی دشمن نیز وارد عمل ‌شد و با بمباران های پیاپی، منطقه را در پوششی از آتش و دود فرو ‌برد. در زیر این بمباران ها، تانک های عراق حرکت خود را به سوی نیروهای ایرانی آغاز ‌کردند. نبرد شدیدی میان شکارچیان تانک و ادوات زرهی عراق در‌گرفت و خساراتی به طرفین وارد ‌شد که با سماجت رزمندگان، قسمت های دیگری از جاده اهواز - خرمشهر آزاد و نیروهای زرهی عراق عقب نشینی کردند.

رزمندگان اسلام چند قسمت از دژهای دفاعی شرق جاده را به تصرف در‌آورده و از آنجا به تثبیت مواضع ‌پرداختند. عراق با وارد کردن نیروهای زرهی جدید، بار دیگر اقدام به پاتک نمود. نبرد مجدداً اوج ‌گرفت. تانک های دشمن و دوشکاها با شلیک بی‌ امان، مواضع نیروهای اسلام را به شدت ‌کوبیدند. بمباران های وحشتناک جنگنده‌های عراق و اصابت پی در پی راکت ها و بمباران های مهیب منطقه را به لرزه در‌آورد و صدای شلیک توپخانه و خمپاره‌ اندازها یک دم قطع نمی‌شد.
تانک های عراق به خیال انهدام نفرات و تجهیزات ایران، هجوم خود را به مواضع نیروهای ایران گسترش دادند. پس از رسیدن به تیررس رزمندگان ناگهان آر پی جی زن ها قیام کرده و با شلیک دقیق تانک ها را به آتش ‌کشیدند و دود ناشی از سوختن تانک های دشمن منطقه درگیری را فرا گرفت. پس از انهدام چند تانک، بقیه راه فرار را در پیش گرفته که چند تانک دیگر هم از پشت هدف قرار ‌گرفتند. نیروهای پیاده که مدتی زمین گیر شده بودند، با ایجاد موقعیت به سمت نیروهای عراق یورش ‌برده و برای دومین بار مقر لشکر10 زرهی عراق را مورد تهاجم قرار دادند. این لشکر پس از دریافت ضربات سخت، دوباره راه فرار را در پیش گرفت و در منطقه کرخه نور، رزمندگان اسلام با وجود استحکامات سنگین، موفق ‌شدند دژ دفاعی آنها را شکسته و خود را به خاکریزهای دشمن برسانند.
در تکمیل آن، هوانیروز و نیروی هوایی نیز با تمامی قوا به یاری رزمندگان نیروی زمینی شتافته و آتش دشمن را با شلیک بی‌ امان راکت و بمب و موشک پاسخ ‌دادند. در این میان هوانیروز علاوه بر شرکت درعملیات تهاجمی، بخش عظیمی از کمک رسانی و نقل و انتقالات را بر عهده گرفت. رزمندگان اسلام که با عنایات خداوند پیش می‌رفتند، توانستند بر قسمتهایی از جاده مسلط شده و در همان مناطق به تثبیت موضع بپردازند؛ اما در منطقه کرخه نور، رزمندگان اسلام به خاطر تأمین نبودن اطراف خود، ناچار به تغییر مواضع پرداخته و منتظر آغاز مرحله بعد ‌شدند. با آغاز عملیات بیت‌المقدس، رادیو بغداد طبق معمول دم از پیروزی زده و مدعی ‌شد که منطقه عملیاتی انباشته از اجساد و مملو از جنگ افزارهای ایرانیان است. سربازان شجاع عراق کاملاً بر اوضاع مسلط و آماده‌ اند تا شکستی دیگر چون غرب دزفول و شوش را بر ایرانیان وارد سازند. این در حالی است که تعداد زیادی از بعثیان کشته، زخمی و اسیر شده بودند و تعداد زیادی از ادوات زرهی آنان نیز منهدم و به غنیمت درآمده بود و رزمندگان اسلام با نصب پل از شرق به غرب کارون انتقال یافته و در اطراف جاده خرمشهر در حال تثبیت موضع بودند و آماده می‌شدند که به طور کامل جاده را آزاد و به اهداف بعدی نایل آیند.

نظر به تحریف گسترده‌ای که از سوی رسانه‌های عربی و بخصوص بخش‌های انگلیسی آنها در مورد نام خلیج فارس می‌شدو باتوجه به حقانیت و کاربرد مستمر تاریخی این نام در همه زبانها و زمانها و در جهت مقابله با تحریف گران و یادآوری اهمیت پاسداری و صیانت از این نام کهن،طرفداران این میراث گران بها اقدامات خود را از سال ۱۳۸۰ در دفاع از آن یکپارچه تر و منسجم تر کردندو راهکارهای حفاظت از نام خلیج فارس را در جلسات و سمینارهای متعدد به اطلاع مقامات رساندند. با توجه به بررسی اسناد در رابطه با نام گذاری و مکاتبات پرونده مربوطه در ریاست جمهوری و ادارات سه گانه وزارت خارجه و گروه مستند ساز" مستندنام خلیج فارس" (شبکه ۱)و به گواهی کمیته یکسان سازی نامهای جغرافیایی و همچنین کتاب اسناد نام خلیج فارس، میراثی کهن و جاودان (کتاب) و دکتر محمد عجم در مصاحبه ایرنا .[۱] و مصاحبه رادیو ایران با دو تن از پژوهشگران عضو کمیته خلیج فارس .[۲] دولت، پس از ملاحظه اراده قاطع عمومی جامعه و حرکت اعتراضی عمومی آبان ۱۳۸۳ مردم و وبلاگ نویسان نسبت به مجله نشنال جئوگرافی حاضر به اقدام عملی شد و پس از جلسات متعدد برای بررسی عوارض مثبت و منفی، سرانجام بااین نام گذاری‌ها موافقت شد.